Oğlum Hurşit Bana Bir Hıyar Lazım!

Çok boşladık seni blogçum farkındayım.. Ama hayret bu boşlamalar sonucu bile izleyici sayın artabiliyor, demek ki bizi sallayan yok gelen sırf sana geliyor! Ama benim yoğunluğum, T'nin karmaşıklığı (korkma kanka sır vermiyorum) bizi böyle yaptı işte.. Şu an bile sınav makalesi yazıyor olmalıydım ama ne zaman planlı yaşayabildim ki ben şimdi yaşayayım?

Okula diye çıktım kendimi Taksim'de buldum,
Kumsala içelim diye gittik, Ekim sonunda kendimizi denize girmiş bulduk,
Arkadaşı otobüs garına götürmeye çıktık, kendimizi stüdyoda şarkı söyler bulduk..

İşte bizimki de böyle bir hayat.. Ama değişmeyen tek şey hayatımda her daim bir hıyarın bulunuşu. Hıyar dedim de sabah hıyar soydum ellerim nasıl kokmuş bak mis gibi, hıyar günlük hayatta her yere cuk oturttuğumuz bir sebze di mi? Ne çok kullanıyoruz:

İdol filmim Şekerpare'den bir alıntı:"Oğlum Hurşit bana bir hıyar lazım.. Hıyaaarrr..."
bir de Grup Vitamin'in bir şarkısı vardı "hıyar dedim de aklıma geldi, yeni sevgilin nasıl? O da seni benim seni çok sevdiğim gibi seviyor mu?"

Bir de hıyarlı falafel var tabi! Olsaydı da yeseydik di mi T?
T şu an İzmir yollarında olsa gerek, dönünce ilk fırsatta son günümüzü tekrarlayalım, siz de şimdilik şu fotolarla idare ediverin..

"İdare edemem anne" diyen varsa ona benden bir ADUKET!